میرم که دیگه تو دلم نباشی

میرم که از دست دلم رها شی

بدون تو سخته آره عزیزم

باید که این بار تو ازم جدا شی

عشقت مثال باران قسمت نبود انگار

بی آنکه من بخواهم طوفان بیامد این بار

من تشنه ام ببار ای باران ببار باران

من را فسرده کرده این لحظه های بی یار

مرا با خود ببر تا آسمانها و رهایم کن

مرا یکبار دیگر هم غریبانه صدایم کن

از آنم کن وجودت را،بیا یکبار هم گاهی

مرا با خود یکی و از خودم گاهی جدایم کن

تو ای تنها دلیل اشکهای من بیا گاهی

بیا گاهی و یادم کن مرا ای آشنا گاهی

بیا تا پر کنیم این لحظه های سرد را با هم

بیا و با نگاهت کن مرا از خود رها گاهی

به خاطر تو بوده این صبر بی نهایت

بیا و مال من شو نمونده دیگه طاقت

وای انگار که عشق تو فراموش شده

آنهمه شعله ی دل یکدفعه خاموش شده

دست ها سرد و دلم سرد و لبانم سرد است

شاید از بی خبری یکسره خاموش شده

نگاهم میکنی اما نمی فهمم چه میخواهی!چه میگویی؟نمیفهمم

صدایم کن صدا را دوست می دارم، صدایت را

بگو با من که من پر گردم از عشقت شوم لبریز از خواهش

من این بی شعلگی ها را نمیخواهم تو را خواهم نگاهت را صدایت را تمام فکرهایت را

از آنم کن وجودت را تمام تار و پودت را

تا به کی این روزها را بی حضورت سر کنم؟

لحظه های با تو بودن را شبی از بر کنم؟

من تمام صفحه ی این عشق را بوئیده ام

کاش این ثانیه ها را باز هم باور کنم

بیا ای آخرین معشوق دنیا

تمام لحظه های ناب رویا

رهایم کن ازین تنهایی و درد

تو تنها خواهشی تنها تمنا

چه بی رحمم چه بی روزن

تمام عمر خود را خواب بودم من

درین دنیای گه تاریک و گه روشن

 من اینک در فضایی سرد و خاموشم

 چرا اینگونه مدهوشم؟

  ولی باید بیابم راه بیداری

  در آنجا نور می بینم نور آری

    در آنجا من نه بی رحمم نه بی روزن نه خاموشم نه مدهوشم

تمام لحظه را از نور و بیداری

شدم این لحظه را سیراب... آری